Met mijn Kunstenares op Avontuur
Ode aan mijn Kunstenares
De laatste jaren heb ik de Kunstenares in mij steeds meer ruimte gegeven. Ik heb ontdekt dat ik haar nodig heb. Dat zij een wezenlijk deel is van mijn eigen natuur. Hoe meer ik haar de ruimte geef, hoe meer ik mij verbonden voel met mijn zelf, mijn omgeving, met de natuur. Ze geeft me wijsheid, heling, energie. Om de Kunstenares in mij te eren en te voeden, heb ik besloten dit jaar samen met haar op avontuur te gaan!
Op reis
Samen met mijn Kunstenares ga ik een jaar op reis. Op reis naar de wereld die in mij woont. En dat doen we bij De Kleine Tiki in Breda. Als een soort reisverslag houd ik hier onze ervaringen, ontdekkingen, dromen en ideeën bij. Iedere dag haar eigen plek.
Alles heeft haar eigen tijd
Zoals je hier onder kunt zien, loop ik een beetje achter in het delen van mijn avontuur. Dat komt omdat de laatste maanden van 2022 wat hectisch zijn geweest. Want we hebben ons droomhuis gevonden! We gingen van de stad naar een dorp. Van een huis met balkon, naar een huis met een tuin. En (het aller aller fijnste!) van een stadse omgeving, maar een bosrijke omgeving! De afgelopen weken stonden dan ook in het teken van opruimen, inpakken, verhuizen, uitpakken en alles weer een eigen plekje geven.
En nu is het tijd dat wij zelf landen, aankomen en gaan aarden op onze nieuwe plek. Op dit moment geef ik daar dan ook mijn tijd, aandacht en energie aan. Als ik weer wat meer ruimte ervaar, bijgekomen ben van alles en mijn wortels een beetje hebben kunnen wennen aan de grond hier, ga ik verder met het delen van mijn avontuur.
Tot binnenkort!
Wanneer ben ik echt in verbinding met mijzelf?
Trouw zijn aan mijzelf, aan mijn eigen natuur. Dat vraagt om steeds weer de verbinding met mijzelf te zoeken. Dat is niet altijd even makkelijk en zal, denk ik, ook altijd wel een zoektocht blijven voor mij.
Binnenkort kan je hier meer lezen over mijn avontuur met Verbinding.
Welke belofte leef ik?
Misschien een gekke vraag. Maar bedenk je eens dat een eikeltje een eik belooft te worden. Dus wat beloofde ik te worden toen ik ontstond in mijn moeders buik?
Binnenkort kan je hier meer lezen over mijn avontuur met Belofte.
Hoe helder is het zonder donker?
Helderheid, het licht, lichtheid…
We zijn er zo op gericht en zouden het donker liever vergeten, verbannen.
Maar hoe helder is het eigenlijk zonder donker?
Wie beroert wie?
Mijmerend op een steen aan het water, zie ik de wind het riet beroeren.
Of beroert het riet de wind?
Kan ik er mee zijn?
Ik had er zo zin in, keek er zo naar uit, had mijn tas al dagen klaar staan.
En toen…
werd ik ziek…
