Weltschmerz
Ik lach en huil tegelijk.
Mijn lach voor Moeder Aarde: zij is onze thuis, onze basis, ons leven.
Zij draagt ons, zij voedt ons, zij geeft ons leven.
Iedere dag, ieder uur, iedere seconde. Steeds weer. Jaar in, jaar uit.
En wij? Wij nemen en nemen en nemen en nemen.
Steeds weer. Jaar in, jaar uit. Iedere dag, ieder uur, iedere seconde.
Ik huil voor Moeder Aarde.
Ik schenk haar mijn tranen en mijn lach.